R.K. Nicolaasparochie IJsselstein
21 maart 2008

Goede Vrijdag

Vandaag op Goede Vrijdag zullen we letterlijk stil staan bij de dood van Jezus. In stilte zullen we in de diverse kerken luisteren naar het lijdensverhaal volgens Johannes. Momenten van stilte zijn heel belangrijk en met name op Goede Vrijdag dienen wij er zoveel mogelijk ruimte aan te geven. Dankzij stilte kun je jezelf concentreren op een lastige klus, toets of examen. Maar ook kan dankzij de stilte de stem van de Geest in je hart klinken.

Haast als vanzelf worden we stil als wij getuige zijn van iemand die een topprestatie moet leveren. Stil worden we ook als we staan tegenover mensen in grote nood of verdriet. Alle argumenten om nood of verdriet te verklaren en te aanvaarden komen dan vaak ongelegen. Redeneringen treffen geen doel en zorgen er misschien wel voor dat degene die pijn of verdriet heeft zich eerder nog eenzamer en vooral onbegrepen voelt.

Wat mensen troost en wat als steun bij pijn en verdriet wordt ervaren is nabijheid in stilte. Bij een eenvoudige misschien wel clichématige getuigenis van meeleven zullen mensen zich gesteund voelen. Een uiting vanuit je hart over je eigen machteloosheid kan voor de ander een lichtpunt betekenen. We kunnen lijden en verdriet niet wegredeneren, wel verlichten. Onderstaand gedicht van Marleen Weusten sluit hier mooi op aan: